Każdy ambitny twórca gier wie czym jest pitchowanie. Ale niekoniecznie zdaje sobie sprawę z tego jak prezentując swoje pomysły potencjalnemu inwestorowi, jednocześnie chronić je przed nieautoryzowanym wykorzystaniem.

Jedna rzecz to profesjonalna prezentacja, a druga to zadbanie o to, by potencjalny partner biznesowy zrealizował nasz projekt z nami, a nie samodzielnie lub z kimś innym.

Aby chronić pomysł na grę, warto zadbać o podpisanie umowy o zachowaniu poufności (czyli NDA), o której piszemy poniżej.

Co to jest NDA

Umowy o zachowaniu poufności to jedne z najczęściej podpisywanych template’ów w każdym przedsiębiorstwie – a szczególnie w takim, które opiera swój biznes o nowe technologie lub twórczość kreatywną. NDA stanowi zobowiązanie – jednej lub obu stron – do zachowania w poufności informacji przekazywanych przez drugą stronę.

Zakres i zasady tej poufności – tj. jakie informacje strony uważają za poufne, w jakim celu są one przekazywane drugiej stronie, przez jaki okres należy zachować ich poufność, jakie będą konsekwencje naruszenia poufności, itp. –  jest zwykle (a przynajmniej powinien być) szczegółowo określony w umowie.

Co ważne – a czego często nie ma we wzorach lub projektach, które na co dzień analizujemy i rewidujemy dla naszych klientów – bobrze napisany NDA powinien zobowiązywać drugą stronę do zachowania w poufności informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa bez względu na upływ czasu i niezależnie od tego, czy współpraca między stronami ostatecznie dojdzie do skutku, czy nie.

Czytaj także: NDA NA ROZMOWY Z INWESTOREM STUDIA GAMINGOWEGO

Kary umowne w NDA

W zdecydowanej większości przypadków naruszenie obowiązku zachowania poufności jest sankcjonowane w umowach NDA karą umowną. Co oznacza, że jeśli strona otrzymująca takie informacje upubliczni je, wykorzysta niezgodnie z przeznaczeniem lub przekaże innej osobie, będzie musiała zapłacić na rzecz strony ujawniającej określoną w NDA kwotę tytułem kary umownej.

Wprowadzenie do umowy NDA zobowiązania do zapłaty kary umownej jest o tyle istotne, że dochodzenie odszkodowania (na tzw. zasadach ogólnych) z tytułu naruszenia obowiązku zachowania poufności jest bardzo trudne. Spowodowane jest to tym, że poszkodowany musi wtedy udowodnić jaką konkretnie szkodę majątkową poniósł w związku z naruszeniem. Więcej o karze umownej przeczytasz tutaj.

Kiedy podpisywać NDA

Zastanawiasz się pewnie, kiedy i z kim miałbyś podpisywać taką umowę o poufności? Otóż NDA zazwyczaj stosowany jest do umów lub relacji:

– z każdym pracownikiem studia,

– z każdym partnerem biznesowym,

– z każdym doradcą czy usługodawcą (takim jak księgowa, doradca podatkowy, detektyw itp.),

– przed każdą rozmową biznesową, w czasie której będziesz dzielić się tajemnicami Twojego przedsiębiorstwa lub szczegółami Twojego projektu, np. z wydawcą, inwestorem.

Co bardzo ważne, NDA należy podpisać jeszcze przed rozpoczęciem ujawniania tajemnic przedsiębiorstwa lub informacji poufnych. Jakakolwiek propozycja, aby tego rodzaju „formalności” zostawić na później („na razie tylko sobie rozmawiamy”) powinna zapalić Ci czerwoną lampkę i zostać przez Ciebie odrzucona. Jeśli, mówiąc kolokwialnie, miałbyś odsłaniać ważne karty przed jakąkolwiek osobą, z którą nie podpisałeś wcześniej NDA – najpierw podpisujesz NDA.

Wzór NDA znajdziesz w naszej książce: Poradnik prawny dla gamedevu, w naszym sklepie lub przy okazji konsultacji u prawnika.

Czy pomysł chroniony jest prawem autorskim

W przestrzeni publicznej i przekonaniu wielu osób nieraz pojawiają się stwierdzenia sugerujące, że nasze pomysły są chronione prawami autorskimi. Uwaga: tak nie jest! Pomysły nie są chronione „prawem autorskim”, tak długo jak pozostają one w strefie idei i nie uzyskują określonej postaci. Dopiero forma wyrażenia pomysłu, jej ucieleśnienie, może stanowić utwór, który jest chroniony prawem autorskim.

Dlatego tak ważne jest, aby przed podzieleniem się swoimi „pomysłami” podpisywać NDA. W przeciwnym razie powstrzymanie kogoś przed wykorzystaniem Twoich pomysłów może być bardzo trudne.

Aby sprawa nie wydała Ci się zbyt czarno-biała dodamy, że istnieją pewne pomysły, które mogłyby aspirować do miana utworu. Kryterium rozróżnienia pomiędzy prostymi pomysłami, a chronionymi przez prawo utworami jest trudna do określenia, ale decydujące tu będą na pewno takie elementy jak: stopień szczegółowości pomysłu, faza zaawansowania prac nad jego urzeczywistnieniem, itd.

Aby pomóc Ci zobrazować tą kwestię na przykładach, odsyłamy do fragmentu naszej książki, w której znajdziesz więcej podobnych omówień dot. prawa autorskiego w grach:

„Najprostszym przykładem pomysłu na grę może być „Gra action RPG, osadzona w przyszłości, której akcja rozgrywa się w kosmosie”. Tak skonstruowana idea gry mogłaby ewoluować zarówno w tytuł z serii Mass Effect, jak i w nadchodzące Starfield. Jeśli pomysł ten byłby chroniony na takich samych zasadach jak utwór, to autor powyższego pomysłu mógłby na przykład zablokować powstanie jednej z tych gier lub domagać się z tytułu wykorzystania pomysłu wynagrodzenia. Biorąc pod uwagę przepaść pomiędzy nakładem pracy potrzebnej do nakreślenia takiej idei a wydaniem jednego z tych tytułów łatwo jest zrozumieć, dlaczego pomysły nie są i nie powinny być chronione przez prawo.

Jednak to wyłączenie dotyczy nie tylko tak prostych form pomysłów. Granica, za którą kończy się pomysł a zaczyna się utwór nie jest łatwa do określenia. Powodem jest nieostrość definicji utworu. Nie istnieją czarno-białe kryteria, które zapewnią nam stuprocentowo trafną ocenę. Im prace nad grą są bardziej zaawansowane, tym większa szansa na to, że mamy już do czynienia z utworem, a nie tylko z rozbudowanym pomysłem.”

* Michał Makarewicz w: Poradnik prawny dla gamedevu, Wydawnictwo OdNowa